Na dostarczanych lub wbudowanych już elementach mogą pojawić się wykwity wapienne, które są widoczne jako biały nalot. Wykwity wapienne powstają w naturalnym procesie twardnienia betonu. W czasie tego procesu jeden z surowców, wapń, nie jest całkowicie związany.
W efekcie, np. na skutek opadów deszczu lub podsiąkania i zbierania się wilgoci, do porów w kostce dostaje się woda i wymywa nadmiar wapnia w postaci – wodorotlenku wapnia. Wodorotlenek wapnia po reakcji z zawartym w powietrzu CO2 pozostaje na powierzchni jako trudno rozpuszczalny kamień wapienny.
Reakcja ta objawia się właśnie jako białe plamy na powierzchni kostki, jest to węglan wapnia (kreda). Wykwity są wypłukiwane i zmywane przez wodę deszczową w czasie eksploatacji nawierzchni. Okres po jakim znikają całkowicie jest zróżnicowany i wynosi od kilku miesięcy do kilku lat.
Ważnym czynnikiem tutaj jest też sposób wykonania podbudowy, który nieraz niekorzystnie wypływa na szybki czas wypłukania wykwitów.
Pamiętaj!
Warunkiem dobrego stanu nawierzchni jest odprowadzanie wody opadowej. Powierzchnia musi być zawsze wyprofilowana poprzecznie i podłużnie. Połączenie powierzchni budynkami, ogrodzeniami itp. trzeba wykonać tak, aby woda spływała od strony ograniczenia przesuwu kostki, tj. od ściany budynku. Jeżeli jest to niemożliwe, należy stosować rynny lub ścieki odpływowe.
Aby szybko pozbyć się wykwitów i zabrudzeń z powierzchni kostki, można zastosować specjalistyczne preparaty:
Nawierzchni z betonowej kostki brukowej nie należy układać na:
• istniejącym podłożu betonowym;
• podbudowie wykonanej z betonu, jeżeli nie ma dobrego odprowadzenia wód opadowych;
• podsypce z piasku zmieszanego z cementem, czyli na zaprawie cementowej.
• istniejącym podłożu betonowym;
• podbudowie wykonanej z betonu, jeżeli nie ma dobrego odprowadzenia wód opadowych;
• podsypce z piasku zmieszanego z cementem, czyli na zaprawie cementowej.
Przy nieprzestrzeganiu powyższego wystąpi zjawisko wysadzania kostek przez zamarzającą pod nimi wodę.
